artık kedilerle köpeklerle uğraşmıyorum..değecek insanlara veriyorum sonsuzluğu, herkese yetmiyor kalbim artık...sen, sen ve de sen iyiki varsın aydınlatıyorsun diz boyu karanlıkları...

kanıbozuk sevdalar harcım değil artık...asaletimi ozanlara borçluyum, tutkumu asil sevdalara...

kapattığın gözlerin dünyamı karartmıyor bilesin, benim aydınlığım hiç bitmiyor artık...korkutmuyor dipsiz koyularda sonsuz düşmek ; bu zirvenin başlangıcıydı zaten...

durgun ve berrak bir okyanusum artık, med-cezirler sarsamaz beni...sonsuz bir okyanusum denizler göller mi korkutacak beni...bir ırmak az akmış bana suyumu azaltmaz erak etme!

senin mutlu ya da mutsuz olman herşey demekti ama kendime yaşıyorum artık lütfen defolur musun.lütfen dediysem soyluluğumdan yoksa bu bir emir arkan bakma ben bakmıyorum...

gidiyorum, pişman değilim tek bir anımdan geçmiş sayfalarda izi kalan...

yazık insanın kendine yaptığıdır yazık o insanlara...